«Ο καρκίνος του δέρματος άλλαξε τη ζωή μου. Αλλά δεν το βάζω κάτω!» λέει η Kristýna

Όταν η Kristýna ήταν δεκαοκτώ ετών, άρχισε να αρρωσταίνει συχνά. Έπαιρνε επανειλημμένα αντιβιοτικά και στην αρχή η ίδια και οι γιατροί πίστευαν απλώς ότι το ανοσοποιητικό της σύστημα ήταν εξασθενημένο. Όμως μια μέρα, ενώ άκουγε την αναπνοή της, ο γιατρός παρατήρησε ένα παράξενο σημάδι στην πλάτη της Kristýna. Δεν του άρεσε, οπότε την παρέπεμψε σε χειρουργείο για να κοπεί η ελιά και να σταλεί για ιστολογική ανάλυση. Τότε συνέβη κάτι που κανείς δεν περίμενε και η ζωή της Kristýna μετατράπηκε ξαφνικά σε εφιάλτη...

Το χειρότερο δυνατό σενάριο

«Δηλαδή έχω καρκίνο του δέρματος;» η Kristýna αντέδρασε με φόβο στην είδηση ότι η ιστολογική εξέταση της φακίδας δεν είχε πάει καλά και υπήρχε, σύμφωνα με τα λόγια του γιατρού, ένα εύρημα. Επιπλέον, το εύρημα ήταν το χειρότερο δυνατό – κακοήθες μελάνωμα, ένας κακοήθης όγκος του δέρματος.

Εκείνη τη στιγμή, όλος ο κόσμος της Kristýna άλλαξε. Τα δάκρυα άρχισαν να κυλούν στο πρόσωπό της, δεν μπορούσε να καταλάβει πώς μπορούσε να συμβαίνει κάτι τέτοιο και γιατί της συνέβη. «Έχω από τη φύση μου καστανό δέρμα, πάντα είχα καλό μαύρισμα, οπότε, για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα το αντηλιακό. Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσα να πάθω καρκίνο του δέρματος.

Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι κάηκε πολύ άσχημα η πλάτη μου ένα καλοκαίρι στην πισίνα. Μάλιστα έβγαλα και φουσκάλες. Και ακριβώς στην κορυφή ανάμεσα στις ωμοπλάτες μου είχα την φακίδα μου, η οποία ξαφνικά άλλαξε σχήμα...» θυμάται η Kristýna.

Ένα σκιάχτρο που ονομάζεται καρκίνος

Όταν η Kristýna άκουσε για πρώτη φορά τη λέξη «καρκίνος» σε συνδυασμό με το όνομά της στο γραφείο του γιατρού, αισθάνθηκε απαίσια. «Εκείνη τη στιγμή, αμέσως σκέφτεσαι το χειρότερο, δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς», λέει. Επιπλέον, το επόμενο πρωί έπρεπε να φύγει με τη μητέρα της για ένα εξειδικευμένο ογκολογικό ινστιτούτο.

«Η μητέρα μου και εγώ δεν μπορούσαμε να βρούμε το σωστό γραφείο του γιατρού, ήταν ένας απίστευτος λαβύρινθος. Έτσι επισκεφτήκαμε τυχαία εντελώς διαφορετικούς ορόφους του κτιρίου, όπου είδα πολλούς ανθρώπους να περιμένουν για χημειοθεραπεία με γυμνά κεφάλια ή με μαντήλια στο κεφάλι. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ακόμα χειρότερα απ' ό,τι είχα νιώσει μέχρι τότε...».

Όταν η Kristýna έφτασε τελικά στο σωστό γραφείο, μια ολόκληρη επιτροπή γιατρών την περίμενε αμέσως. «Και οι πέντε γιατροί με εξέταζαν, κοιτούσαν τα χαρτιά και χρησιμοποιούσαν εκφράσεις που δεν καταλάβαινα καθόλου. Το μόνο πράγμα που είχε μείνει εκείνη τη στιγμή στο μυαλό ήταν η λέξη «κακοήθης». Είχα κακοήθες μελάνωμα και επρόκειτο να χειρουργηθώ σε έναν μήνα».

Η πρώτη εγχείρηση και άλλη μια δυσάρεστη έκπληξη

Έφτασε, λοιπόν, η ημέρα όπου η Kristýna επρόκειτο να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, πριν από την επέμβαση έπρεπε να υποβληθεί σε μια εξέταση PET-CT, σκοπός της οποίας είναι να ανιχνεύσει εάν υπάρχουν άλλα κακοήθη ευρήματα σε άλλα σημεία του σώματος. «Τότε αποκαλύφθηκε ότι είχα και άλλους όγκους στο σώμα μου, στους ιδρωτοποιούς αδένες και στις δύο μασχάλες. Έτσι, κατά τη διάρκεια της επέμβασης, οι γιατροί έκοψαν ξανά την πλάτη μου, ώστε να μην παραμείνει τίποτα κακοήθες εκεί, και ταυτόχρονα αφαίρεσαν μέρος των ιδρωτοποιών αδένων μου και από τις δύο πλευρές όπου είχαν εμφανιστεί οι όγκοι». 

Η επέμβαση πήγε καλά και η Kristýna ταλαιπωρήθηκε μόνο από μια ουλή στην πλάτη της, η οποία ήταν πολύ δύσκολο να επουλωθεί. Ωστόσο, ο ογκολόγος της την παρηγόρησε κατά την εξέτασή της με την είδηση ότι ήταν «καθαρή» σε εκείνο το σημείο και ότι πλέον θα έπρεπε να κάνει προληπτικές εξετάσεις μόνο κάθε τρεις μήνες. 

Μετά από τρία χρόνια ηρεμίας, ήρθε άλλο ένα χτύπημα

Για τρία χρόνια, η Kristýna απολάμβανε την αίσθηση ότι ήταν καλά. Ως ασθενής υψηλού κινδύνου, έπρεπε να πηγαίνει συνεχώς για προληπτικούς ελέγχους (αίμα, υπερηχογράφημα και περιστασιακά αξονική τομογραφία PET), αλλά κατά τα άλλα μπορούσε να λειτουργεί κανονικά και ήταν εξαιρετικά ευγνώμων σε κάποιον εκεί πάνω. Βρήκε νέα δουλειά και νέο φίλο, με τον οποίο μάλιστα σχεδίαζε γάμο και μωρό.

«Θυμάμαι τον γιατρό να μου λέει χαρούμενα τότε: «Ξέρετε κάτι; Δύο εβδομάδες μετά το γάμο, θα κάνουμε μια εξέταση PET CT, κι αν όλα είναι εντάξει, θα σε αφήσω επιτέλους ήσυχη, εντάξει;». Ήθελα πολύ να κάνω ένα μωρό, οπότε συμφώνησα με ενθουσιασμό και ανυπομονούσα γι’ αυτό».

Δεκατέσσερις ημέρες μετά το γάμο, πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη εξέταση PET CT και δύο ημέρες αργότερα, η Kristýna πήγε να πάρει τα αποτελέσματα. Όταν μπήκε στο γραφείο του γιατρού, ο γιατρός τη ρώτησε πώς αισθανόταν. Εκείνη είπε ότι ήταν μια χαρά. Αναρωτήθηκε όμως γιατί ακόμα δεν της είχε πει τα αποτελέσματα... Της ζήτησε να καθίσει. Τότε είπε στην Kristýna ότι είχε ένα άλλο εύρημα στο σώμα της...

Αυτή τη φορά στους πνεύμονές της. Στη συνέχεια, η ίδια και ο γιατρός συμφώνησαν ότι θα ήταν καλύτερο να βγει ο όγκος από το σώμα της το συντομότερο δυνατό, ώστε η Kristýna να μπορέσει να σκεφτεί ξανά το όνειρό της για ένα μωρό.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης χειρουργικής επέμβασης, η Kristýna έχασε ένα κομμάτι του πνεύμονά της

Αυτή τη φορά η Kristýna πέρασε έξι ώρες στο χειρουργείο. Στη συνέχεια, έμεινε στο νοσοκομείο για μια εβδομάδα. Είχε αφόρητους πόνους επειδή οι γιατροί έπρεπε να ανοίξουν τα πλευρά της και να αφαιρέσουν ένα κομμάτι του πνεύμονά της κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Μετά την επέμβαση, η Kristýna έπρεπε να υποβληθεί σε προληπτική ανοσοθεραπεία για ένα έτος κι επιπλέον εξέταση PET-CT. 

Η Kristýna πίστευε ότι όλα θα πάνε καλά και ότι αυτή κι ο σύζυγός της θα σκέφτονταν επιτέλους να αποκτήσουν παιδί. Αλλά ακόμη και τότε, ο γιατρός δεν είχε καλά νέα για την Kristýna. Η ετυμηγορία ήταν κατηγορηματική – μεταστάσεις και στους δύο πνεύμονες. «Όλα μέσα μου σταμάτησαν, άρχισα πάλι να κλαίω τρομερά. Ήμουν πραγματικά αβοήθητη», θυμάται η Kristýna, η οποία επρόκειτο να υποβληθεί σε άλλη μια θεραπεία, αυτή τη φορά βιολογική. «Μόλις βγήκα από το γραφείο του γιατρού, τηλεφώνησα στον σύζυγό μου για να έρθει να με πάρει. Και στο αυτοκίνητο του συζύγου μου κατέρρευσα εντελώς».

Το ίδιο απόγευμα, η Kristýna και ο σύζυγός της πήγαν στο γιατρό, ο οποίος τους εξήγησε την επόμενη διαδικασία. «Είχα μεταστάσεις σε όλους τους πνεύμονές μου και η βιολογική θεραπεία ήταν ο μεγαλύτερος άσος στο μανίκι μου. Ο γιατρός ανέβασε τις πιθανότητες επιτυχίας στο 85%. Στην πράξη, αυτό σήμαινε ότι κάθε μέρα έπαιρνα 12 διαφορετικά δισκία με μέγεθος πάνω από το μέσο όρο», λέει η Kristýna.

Παρενέργειες της βιολογικής θεραπείας; Σχεδόν αφόρητες

Ωστόσο, η λήψη των φαρμάκων δεν ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι. Μετά από περίπου τρεις ημέρες, εμφανίστηκαν παρενέργειες – ζάλη, θολή όραση. Έτσι, η Kristýna απλώς κοιμόταν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Όσο περνούσε ο καιρός, η κατάσταση χειροτέρευε. Καθημερινά άρχισαν οι εντερικές και στομαχικές ενοχλήσεις. «Φανταστείτε να έχετε εντερική γρίπη κάθε μέρα. Έτσι ακριβώς ένιωθα τότε...» 

Επιπλέον, η βιολογική θεραπεία επηρέασε και τα μάτια της Kristýna. Είχε συγκεντρωθεί υγρό στο ένα της μάτι κι έτσι η όρασή της θόλωσε. Λόγω των προβλημάτων όρασης αλλά και πολλών άλλων παρενεργειών, χρειάστηκε να διακόπτει τη βιολογική θεραπεία σε διάφορες περιόδους ή τουλάχιστον να παίρνει προσωρινά λιγότερα φάρμακα. Ευτυχώς όμως, σύμφωνα με τα τελευταία αποτελέσματα της PET CT, φαίνεται ότι η θεραπεία εξακολουθεί να λειτουργεί. Ο όγκος στον πνεύμονα της Kristýna σταδιακά συρρικνώνεται και, σύμφωνα με τον γιατρό, δεν είναι πλέον τόσο ενεργός. 

Πώς ζει σήμερα η Kristýna και πώς η ασθένεια άλλαξε τη ζωή της

Προς το παρόν, η κατάσταση της Kristýna είναι σταθερή και αισθάνεται καλά μέσα στις δυνατότητές της. Είναι μια δυνατή γυναίκα και μια απίστευτη μαχήτρια η οποία προσπαθεί να ενημερώσει τον κόσμο σχετικά με τους κινδύνους του καρκίνου του δέρματος, μεταξύ άλλων, στο instagram @melanom_a_ja και έχει γίνει μέλος ενός συλλόγου που στόχο του έχει να βοηθήσει όλους τους καρκινοπαθείς με κάθε δυνατό τρόπο. 

Η άποψή της για τον ήλιο σήμερα κι ένα τελευταίο μήνυμα 

Και πώς αντιμετωπίζει η Kristýna το δέρμα της σήμερα; «Σίγουρα δεν εκθέτω πλέον τον εαυτό μου στον ήλιο. Εφαρμόζω όλο το χρόνο αντηλιακό με SPF 50+. Επίσης, στις καλοκαιρινές διακοπές έχω μια σκηνή παραλίας με προστασία από τη UV ακτινοβολία και μπαίνω στο νερό με ρούχα. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι το σολάριουμ δεν είναι πραγματικά συνώνυμο του υγιεινού μαυρίσματος όπως ακούω ή διαβάζω μερικές φορές. Αντιθέτως, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην υγεία του δέρματος και αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του δέρματος. Παρακαλώ σκεφτείτε το και αντιμετωπίστε το δέρμα σας αλλά και ολόκληρο το σώμα σας με αγάπη. Η υγεία είναι πραγματικά το πιο πολύτιμο πράγμα που έχουμε», προσθέτει.